Navigatie

Joods Holocaust Monument

Joods Holocaust Monument
Joods Holocaust Monument
Joods Holocaust Monument
Joods Holocaust Monument
Joods Holocaust Monument
Joods Holocaust Monument

Kunstenaar: Jan (Johannes Gerardus Petrus) van IJzendoorn (1953) Meer informatie
Straatnaam: Kolonel Johnsonstraat
  Veghel
Materiaal: Brons, Graniet
Jaar van plaatsing: 2025

... Omschrijving:

Op 27 januari 2025, tachtig jaar na de bevrijding van Auschwitz, werd in Veghel een bijzonder monument onthuld ter nagedachtenis aan zeventien Joodse inwoners die tijdens de Holocaust zijn vermoord. Het monument, gelegen aan de Kolonel Johnsonstraat, vormt een tastbare herinnering aan een donkere periode in de lokale geschiedenis en is een eerbetoon aan de slachtoffers die hun leven verloren enkel en alleen omdat zij Joods waren.

Tijdens de onthulling sprak burgemeester Kees van Rooij openlijk over de rol van de toenmalige gemeente Veghel, die destijds een lijst met Joodse inwoners aan de nazi’s overhandigde. Hij bood namens de gemeente Meierijstad oprechte excuses aan de nabestaanden aan. Daarmee werd niet alleen stilgestaan bij het leed van de slachtoffers, maar ook bij de verantwoordelijkheid van lokale overheden in die tijd.

Het monument is ontworpen door beeldend kunstenaar Jan van IJzendoorn uit Oosterbeek. Zijn ontwerp bestaat uit drie granieten delen, waarvan één is voorzien van een Davidster. In het kunstwerk zijn zeventien gaten aangebracht, die elk symbool staan voor een van de omgekomen Joodse inwoners van Veghel. Naast het monument is een messing plaquette geplaatst met de namen en sterfdata van de slachtoffers. Van IJzendoorn koos bewust voor een sobere en ingetogen vormgeving, passend bij de ernst en het respect dat dit onderwerp vereist.

De onthulling van het monument was een emotioneel moment voor nabestaanden en betrokkenen. Hoewel het monument pas decennia na de oorlog is gerealiseerd, vormt het een belangrijke stap in het erkennen van het verleden en het zichtbaar maken van de namen van de slachtoffers. In de Joodse traditie geldt immers: iemand is pas echt overleden als zijn naam niet meer wordt genoemd.